COLETTE

Ostatnio ciągnie mnie w minimalistyczne klimaty i proste oplatanie kryształków, więc dzisiaj kolejna para delikatnych kolczyków, których całe piękno tkwi w nietypowej kolorystyce i refleksach. Ale spokojnie, spokojnie, nie porzuciłam większych form i w następnym poście zobaczycie coś naprawdę na bogato! ;)

COLETTE

W tych pięknych kryształkach od Swarovskiego zakochałam się już dawno (dokładnie takie kolor kryształków możecie podejrzeć w moich weselnych kolczykach SPARKLE) i to właśnie dla nich planowałam tak delikatny oplot. Ich kolor i refleksy idealnie trafiły w mój gust, ale, co jest chichotem losu, te kolczyki nie trafiły do mnie, a do dziewczyny mojego kuzyna jako prezent choinkowy. Nic straconego, kolejna para kryształków czeka na swoją kolej! 

Idealnie udało mi się opleść tył, chociaż nieidealnie dobrałam kolory (między Silver a Galvanized Silver jest jednak różnica...). Na szczęście, najbardziej widać to tylko na zdjęciu - na żywo ta różnica jest niewidoczna, musicie mi uwierzyć na słowo ;) 

To są prawdziwe maleństwa. Oczywiście zapomniałam je zmierzyć (jestem starszą panią pod 30., mam prawo mieć sklerozę! ;), dlatego dla porównania zdjęcie z monetą, na którym również pięknie widać jak mienią się kryształki. 

Kolczyki "Colette": 

- Miyuki Delica Galvanized Silver 11/0 

- Miyuki Round Silver 15/0 

- Swarovski Pear Fancy Stone 14x10mm Lavender DeLite

- srebrne bigle

Jeszcze słówko o zmianach na blogu - bo trudno ich nie zauważyć. Szablon jest autorstwa niezwykle utalentowanej Karoliny, tworzącej pod marką Karografia, która była tak miła, że dostosowała szablon dostępny u siebie w sklepiku do kolorystyki mojego bloga. Logo zmieniło się dzięki umiejętnościom Marty, którą z wielką chęcią polecam każdemu. (A jeśli chcecie poczytać trochę o książkach od strony technicznej i poznać parę ciekawostek językoznawczych, zapraszam na jej blog Postscript.pl)

Dajcie znać, jak się podobają zmiany na blogu! Bądźcie zdrowi i bezpieczni - #zostańwdomu to obecnie podstawa, chociaż jest nielekko - co chyba widać w sposobie pisania przeze mnie postów. Nie mam na to kompletnie ochoty (na szczęście, powoli znów zaczyna mi się chcieć dziergać!) i ciężko mi sklecić słowa, kiedy dostaję już na głowę od siedzenia w domu i martwienia się o przyszłość. Ale jakoś damy radę, co nie?