BABA YAGA

Dzień dobry!

Dzisiaj mała "powtórka z rozrywki", bo kaboszon z matrioszką już gościł w mojej pracowni. Kolczyki tak się spodobały, że zostałam poproszona przez koleżankę ze studiów o zrobienie podobnych. Mam jeszcze w kolekcji niebieskie i czarne matrioszkowe kaboszony. Wygrały te czarne, a ja zabrałam się do roboty, otrzymawszy tylko wytyczne, że kolczyki mają być na sztyfcie, a nie wiszące. Trochę się namęczyłam, ale podołałam i duma mnie rozpiera. Nazwa tej pary kolczyków nie jest przypadkowa, bo kryją w sobie pewną złowieszczą tajemnicę, widoczną tylko dla nielicznych ;)

BABA YAGA

Tajemnica, o której zaraz opowiem, to nie jedyny powód takiej, a nie innej nazwy ;) Przy poprzednich postach Aga z Ruda Plecie wspomniała coś o kolekcji "Baśnie Braci Grimm". Kolekcja będzie, ale bardzo mini, bo złożona tylko z matrioszkowych kaboszonów. Chyba, że znajdę gdzieś jeszcze kolejne ;) W każdym razie - mieliśmy baśń o Czerwonym Kapturku, a teraz mamy Babę Jagę. U nas, w polskim folklorze, w polskich legendach Baba Jaga kojarzy się bardzo negatywnie - jako stara wiedźma pożerająca dzieci, obowiązkowo z brodawką na nosie i garbem. Im dalej na Wschód, tym obraz Baby Jagi się zmienia. Owszem, są podania (tzw. "byliny"), które opowiadają o złowieszczej Jadze, ale są też takie, które ukazują ją jako boginię  lub samotną (ale nie brzydką!) kobietę, obdarzoną wielką mądrością, która, choć surowa, jest dla ludzi sprawiedliwa i im pomaga. Ta druga wersja bardziej do mnie przemawia ;)

Tyle tytułem wstępu, lecimy do konkretów.

Koralików dużo różnych to tu nie ma, bo ograniczyłam się raptem do trzech rodzajów, a jednego koloru, co też widać na zdjęciach ;) Fire Polish Jet Matte oraz TOHO Round Opaque Jet w dwóch rozmiarach - 11/0 i 15/0. Nic więcej nie potrzeba :) 

Jak już wspomniałam, kolczyki miały być na sztyfcie. To pierwsze takie w mojej "karierze", więc potrzebowałam pomocy mentalnej ;) Nie udałoby się, gdyby nie fantastyczny tutorial naszej Asi-Bluefairy. Ale nie obyło się bez problemów, których sama sobie przysporzyłam :P W kilku miejscach dość nierówno ucięłam tekturę, jakoś mi to umknęło i miałam wątpliwą przyjemność szycia przez podkład, tekturę i ekoskórkę. Jedna igła poległa, ale dałam radę ;) 

Sztyft i baranek - stal chirurgiczna. 

Tak się śpieszyłam, żeby wręczyć kolczyki nowej właścicielce, że zapomniałam ich wymierzyć. Musi wystarczyć zdjęcie poglądowe na Czarnej Damie, która jednak ma dość krzywe uszy i nieco zakłamuje rzeczywistość ;) Całość prezentuje się naprawdę świetnie, nawet lepiej, niż ja się spodziewałam!

Zauważyliście, co takiego złowieszczego skrywa matrioszka? ;)

Koniec tego dobrego na dzisiaj ;) Serdecznie witam nowych obserwatorów, bardzo się cieszę, że jest Was już tylu! Rozgośćcie się i wracajcie częściej, a ja wracam do dziergania. Przy bolącym kolanie to ogromnie uspokajające zajęcie ;) 

Miłego wieczoru!